????برگزاری ۴۸ اُمین جلسه کاری گروه راه بیداری در منطقه صادقیه تهران.
چهل و هشتمین جلسه کاری افراد آموزش دیده گروه راه بیداری ، چهارشنبه ۲۵ مهر ۱۳۹۷ ، در مسجد جامع امام سجاد علیه السلام واقع در فلکه دوم صادقیه برگزار شد.
در این جلسه پس از پخش کلیپ؛
????آقای جباری در آغاز جلسه ضمن اشاره به محکومیت یکی از نیروهای فعال انقلابی فرمودند: بسیار شنیده ایم که در آخر الزمان افرادی می توانند دینشان را حفظ کنند و یا افرادی زنده می مانند (منظور جسمانی نیست) که چند ویژگی داشته باشند و یکی از این ویژگی ها «بصیرت» داشتن است. جالب این جاست که هیچ یک از ما نمی پذیریم که بی بصیرت هستیم، اما یکی از تعاریف بصیرت که رهبری هم به آن اشاره داشتند، این است که فرد بتواند در جنگ، «خاکریز» را درست تشخیص دهد.
????ایشان ادامه دادند: همانطور که می دانید و بارها اشاره شد، ما در یک جنگ تمام عیار هستیم (اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و …) که می توان از آن به جنگ “شناختی” یاد کرد؛ یعنی بر اذهان مردم تأثیر گذاشتن و جهت دهی به فکر و نظر افراد. از طرفی، در کشوری که جمهوری برقرار است و آراء مردم تعیین کننده می باشد، کسانی برنده می شوند که در جنگ ” شناخت ها ” پیروز باشند.
????«خاکریز»، خطی است که مرزِ میان نیروهای دشمن و نیروهای خودی می باشد، اگر کسی خاکریز را اشتباه تشخیص دهد و عقب تر از محل واقعی خاکریز بایستد، اگر چه که احتمال دارد با هر شلیک، دشمن را هم بزند اما خودی ها هم در هدف شلیکش قرار می گیرند؛ و اگر از محل واقعی خاکریز جلوتر بایستد، انگار خودکشی کرده است، چرا که علاوه بر دشمن، در تیررس نیروهای خودی نیز قرار می‌گیرد.
❌برخی از ما عقب تر یا جلوتر از خاکریز قرار می‌گیریم! و شاکی هستیم که هر چه سرمان می آید از نیروهای خودی است. تشخیص خاکریز کار دشواری است، با خواندن روزنامه ها و نشستن پای سخنرانی ها نمی توان لزوما خاکریز را درست تشخیص داد، باید «مبنا» داشته باشیم تا بتوانیم خاکریز را درست تشخیص دهیم.
????ایشان در ادامه جلسه اولین پیامدِ بی بصیرتی و عدم تشخیصِ درستِ خاکریز را «ایجاد تفرقه و دو دستگی میان مؤمنین» عنوان کردند و تاکید کردند که قصه حق و باطل بسیار پیچیده است. در طول تاریخ ، سرِ بزنگاهِ تصمیماتِ مهم مؤمنین، عده ای با بی بصیرتی و عدم تشخیص درست خاکریز، سبب تفرقه میان مؤمنین شدند، که شکست جبهه حق را به دنبال داشته است (یا خنثی نمودن تلاش دیگر مومنین). هم چون ابراهیم بن مالک که با تشخیص اشتباه خاکریز و پافشاری بر نظرش مبنی بر نابودی بنی امیه، تمام آن قیامی که مختار ترتیب داده بود خنثی نمود. ما در روایات داریم که اگر کسی در دفاع از حق کوتاهی کند و یا سکوت نماید، خدا بلایی سرش می آورد که عَمَله طاغوت شود (سنت الهی). بعد از انقلاب هم از این دست موارد کم نبودند.
◾آن زمان که ابراهیم بن مالک اصرار بر نابودی بنی امیه داشت، دشمنی آل زبیر بسیار عمیق تر و بیشتر از بنی امیه بود و به قدری جسارت داشتند که عبدالله بن زبیر که ۴۰ هفته در مدینه به حکومت رسیده بود دستور داده بود در نماز جمعه سخنی از پیامبر(ص)!!! نیز برده نشود که مبادا مردم به یاد علی(ع) و اولاد علی (علیهم السلام) بیفتند!! (زیرا قتل زبیر را از چشم حضرت علی می دیدند) جسارت و وقاحت اینان حتی در شخصِ یزید با آن همه پلیدی اش وجود نداشت! ابراهیم از آن جا که مختار را در مقابله با زبیریان حمایت نکرد، به جایی رسید که با مُصعَب (عامل کشته شدن مختار) هم پیمان شد و باعث شد، اثر قیام مختار و خون خواهی امام حسین(ع) و یارانشان کمرنگ شود. این نتیجه پافشاری بر مسئله‌ای است که در آن زمان در اولویت نمی باشد و اولویت ها موارد دیگری است.
????فرصت کم است و کار بسیار! باید وقت و سرمایه مان را صرف افرادی کنیم که «مبنا» ها را تقویت می کنند نه احساسات را!! درست است که تحریک احساسات هم یکی از ابزار ها و کارکرد ها در جنگ است (کارکرد ژورنالیستی) و باید هم باشد و نباید چنین اشخاصی را کنار گذاشت، اما این قبیل کارکرد ها، سطحی ترین لایه مبارزه می باشد. باید دانست این قبیل فعالیت ها سبب عوض شدنِ شناخت مردم نمی شود، فقط امت حزب الله را که در مسیر حق در حال حرکتند استوارتر می کند. همه مردم که امت حزب الله نیستند!! احساسات در کنار عقل معنا پیدا می‌کند و عقل محض هم به تنهایی انگیزه حرکت نمی دهد، هر دو باید کنار هم باشند.
????آقای جباری ادامه دادند: برخی افراد هنر و کارکردشان ژورنالیستی و تحریک احساسات است (ایجاد سر و صدا و موج و …) اما این هم باید میزان و چهارچوبی داشته باشد تا سبب محکومیتشان توسط نیروهای خودی نشود! اگر چه که در محکومیت ایشان باید از ایشان حمایت کرد اما برنامه گروه ما چیز دیگری می باشد. باید به کل بنگریم و جزییات حواسمان را پرت نکند، تا کل جبهه را در نظر نگیریم، خاکریز را درست تشخیص نمی دهیم! از طرفی نگاهمان هم نباید «صفر و یکی» باشد! زیرا که جز امام معصوم هیچ بشری از خطا مبرّی نیست. لذا نباید بترسیم که مبادا فلانی نقدی بشود و یا به خاطر یک خطا، فلانی کلا کنار گذاشته شود.. این طرز نگاه اشتباه است.
????برخی مواقع آن قدر یک موضوع را حیثیتی می کنیم که اجازه نقد درست و به جا هم به افراد نمی دهیم، فقط برای امام معصوم است که می توان از تمام امورشان حمایت کرد و پای مواضعشان محکم ایستاد. حتی سخن معصوم هم جایگاه خودش را دارد و هر حرف معصوم را نمی توان هرجایی و برای هر شرایطی استفاده کرد، برخی کلام معصومین به ظاهر با هم متناقضند! آیات قرآن هم ناسخ و منسوخ دارند، باید هرگاه به تناقضی می رسیم به دنبال جواب درست بگردیم.
????ایشان در ادامه فرمودند: به عقیده بنده (استدلال هم دارم) بسیاری از بزرگواران انقلابی که محکوم شده اند به علت عدم تشخیص خاکریز و جلوتر ایستادن از خاکریز است و مورد اصابت گلوله خودی قرار می گیرند. گاهی شتابزده عمل می کنیم. باید حواسمان باشد اگر می خواهیم نقدی کنیم باید افعال افراد نقد شود نه خودشان مورد توهین قرار گیرند!
❌وجهه خوبی ندارد که در دفاع از جمهوری اسلامی با بازوان جمهوری اسلامی (اعم از نیروی انتظامی، قوه قضاییه و …) درگیر شویم. ولو نیروی انتظامی بد، بی بصیرت و … وقتی حکمی می کند باید مطابق عقل و قانون و عُرف به آن عمل کنیم!
????آقای جباری هشدار دادند : حرکت امت حزب الله و انقلابیون باید با سرعتی باشد که بتوان در صورت لزوم ترمز کرد و ایستاد، عده ای سرعت حرکت امت حزب الله را بسیار تند می کنند!! نباید سطح درگیری ها بالا برود. افراد انقلابی هم، طیف گسترده ای دارند، گاهی اگر تند برویم و مسائلی را در جایگاه نامربوط عنوان کنیم، سبب ضربه به خودی می شویم و عده ای به ارکان این نظام بدبین خواهند شد! چرا که یک چاقوی دو لبه است، باید بیاندیشیم چگونه ضربه بزنیم که کمترین آسیب متوجه انقلاب و نظام شود و دشواری کار هم همین جاست. گاهی مکلفیم با فردی وارد بحث شویم که انقلابی است و بالطبع نحوه برخورد با او باید شدید تر از یک لیبرالِ غربزده باشد!
????ایشان در ادامه به این نکته اشاره کردند: عده ای معتقدند کلا نباید هیچ نقدی بشود که مبادا وحدت به هم بخورد، عده ای هم به قدری بی پروا نقد می کنند که گویی به وحدت میان مؤمنین توجهی ندارند (جلو رفتن از خاکریز سبب می شود از نیروهای خودی فاصله بگیری و دو دستگی ایجاد شود).
باید توجه کنیم قوه قضاییه یکی از ارکان و بازوان جمهوری اسلامی است، اگر حکمی داده که مطابق میلمان نیست نباید ان را زیر سوال ببریم بدون ان که توجهی به عواقب صحبتمان داشته باشیم! همانطور که اشاره شد گاهی ممکن است یک فرد انقلابی به اشتباه محکوم شود اما ۷۰-۸۰% محکومیت ها مطابق قانون می باشد. درست است که این دسته از افراد انقلابی که محکوم شده اند، زحمت کشیده اند و تلاش بسیار کرده اند اما این دلیل نمی شود چشمانمان را ببندیم و فقط تایید کنیم و یا با یک خطایشان آن ها را کلا کنار بگذاریم!
????آقای جباری ضمن بیان اهمیت بصیرت و تشخیص صحیح خاکریز ، به تعبیر دیگری از بصیرت اشاره کردند که « تشخیص سطح درگیری» می باشد. اگر دقت کنیم برایمان سوال می شود سپاه که قدرت دارد هرازگاهی موشکی به سمت مقر تکفیری ها روانه می کند چرا یک باره همه مقر هایشان را با خاک یکسان نمی کند؟؟ یا یمن چرا هر چندماه یکبار موشکی را روانه دوبی می کند؟ زیرا تشخیص سطح درگیری مسئله حائز اهمیتی است، اگر سطح درگیری را بالا ببریم، همسایه های مرزی ما مورد هدف موشک های آن ها قرار می گیرد و امنیت کشور به خطر می افتد! از طرفی این موشک های گاه و بی گاه سبب می شود آن ها هم بدانند دست از پا خطا کنند، جواب سختی به آن ها خواهیم داد. حتی آمریکا که می پندارد ابر قدرت است سطح درگیری هایش را از یک حدی بالاتر نمی برد زیرا خوب می داند اگر درگیری زیاد شود ناوهای جنگی اش با آن هزینه گزاف و چند هزار سرنشین، با موشک های ما نابود خواهد شد.
❌گاهی اوقات افراد در سخنرانی هایشان و نقد هایشان سطح درگیری را بالا می برند. رعایت سطح درگیری هم در جبهه جنگ نظامی مهم است هم در جبهه جنگ نرم! امروزه در عصری هستیم که جنگ، جنگِ شناخت هاست باید به جای این که مردم را جمع کنیم و به فلانی و فلانی فحش دهیم باید مردم را جمع کنیم و دیدگاهشان را تغییر دهیم. امروزه ذائقه مردم در حال عوض شدن است و ما باید با این مبارزه و مقابله کنیم. تا دیروز اگر اثبات می شد کاندیدی، لیبرال و غرب زده است و یا فردی اشرافی زندگی می کند مردم به آن رأی نمی دادند اما امروزه مردم دنبال چنین کاندیدی می گردند که علنا طرفداری از غرب می‌کند، حال ما بیاییم فریاد بزنیم که فلانی غربزده است یا در اسرائیل فلان نشست مخفیانه را داشته است، چه سود؟!؟! اگر برای تغییر ذائقه مردم تلاش نکنیم، دشمن به گونه ای که می خواهد ذائقه مردم را جهت می دهد. این تغییر ذائقه و دیدگاه تنها با مباحث “مبنایی” و ارائه مبنا به افراد اتفاق می افتد.
????آقای جباری در ادامه یادآوری کردند : سخنرانی قشنگ که احساسات را تحریک کند بسیار آسانتر از سخنرانی مبنایی است. اگر چه که باید سخنرانی هایی با این رویکرد وجود داشته باشد اما اصالت و هدف، این گونه سخنرانی ها نیست. همچنین خاطر نشان کردند تا خودمان مبنا نداشته باشیم نمی توانیم به دیگران مبنایی ارائه بدهیم.
◾به طور مثال : – آقا توحید یعنی چه؟ مگر نه اینکه باور داشته باشیم قدرتی بالاتر از خداوند نیست؟ مگر نه این که روزی به دست خداوند است؟ – بله. – پس از چه می ترسی که مبادا آمریکا تحریممان کند؟ یا جنگ بشود و ما بدبخت بشویم؟ قحطی بیاید و ما گرسنه بمانیم؟! عده ای هم که در سخنرانیشان مباحث مبنایی مطرح می کنند، نتیجه گیری نمی کنند و مطلب را به نقطه ای که باید برسد، نمیرسانند و ناتمام می گذارند چون نگرانند وجهه شان خراب بشود. (برخی می گویند حرف سیاسی زد، یا می گویند هیئت امام حسین(ع) که جای حرف سیاسی نیست!) حرف سیاسی تکلیف می آورد و برای همین هم مخاطب برایش سخت و نچسب است. اگر حرف کلی زده شود مردم بیشتر می پسندند و بعد از اتمام مراسم به زندگی عادیشان بر می گردند، اما حرف سیاسی که به میان می آید حتی فرد در ریز ترین مسائل زندگی اش نظیر تهیه کبریت باید توجه کند که کالای ایرانی تهیه کند! و این دشوار است و به مذاق خیلی ها خوش نمی آید.
????در ادامه ایشان به اهمیت «سوادِ رسانه ای» در جنگ امروز (جنگ شناختی)، اشاره کردند؛ میدان جنگِ امروز، فضای مجازی است و برای مقابله با دشمن نیز باید در همان فضا (رسانه) تلاش کرد و بدون آشنایی با این فضا، نمی توان خاکریز و محدوده دوست و دشمن را تشخیص داد. لذا برای پیروز شدن در جنگ شناختی (جنگ امروز)، باید مسلح به «سواد رسانه ای» بشویم. با این ابزار می توان به نقطه ای رسید که به جای قرار گرفتن در موضع انفعالی در مقابل نفوذ دشمن، موضع فعال داشته باشیم. این مهم محقق نخواهد شد مگر این که افراد فعال در این فضا، در قالب یک سازمانِ هماهنگ، فعالیت کنند.
در پایان جلسه هم به فعالیت های گروه و سوژه های منکرات مطرح شده در جلسات پیشین پرداخته شد.