جلسه اول دوره مقدماتی آموزش امربه معروف و نهی از منکر در تاریخ ۴/مرداد/۹۷ درمنطقه صادقیه برگزار شد.

در ابتدای جلسه آقای جباری دو مقدمه مهم را با طرح سوال بیان کردند:
۱- باوجود تمام اعمال خوب (واجب و مستحب) که انجام می دهیم و ترک کارهای بد ( محرمات ،مکروهات ) چرا دین داری هایمان اثر عمیقی در وجودمان و زندگیمان ندارند؟ ( اگر با خودمان رو راست باشیم می بینیم روزی که نماز صبحمان قضا شده با روزی که نمازمان را اول وقت می خوانیم حالمان تفاوت چندانی ندارد، در نهایت دقایقی عذاب وجدان و بعد هم ادامه روال زندگی… مگر نه اینکه امام صادق(ع) فرمودند: نشانه ی پذیرفته شدن اعمالمان( با کیفیت بودن دینداریمان) ، در کیفیت نمازهایمان است؟

۲- چرا با وجود این همه دعا برای فرج(در اکثر اوقات مثل شبهای قدر ، هیأت ها، روضه ها و…) و رخ دادن این همه جنایات در جهان و رخ دادن برخی نشانه های ظهور طبق روایات(مرگ پادشاه عربستان به نام ملک عبدالله ،جنگ در یمن، حرکت پرچم های سیاه به سوی دمشق و …)، باز هم ظهور محقق نمی شود؟

آقای جباری به این دو سوال مهم این گونه پاسخ دادند که:
دینداری های بسیاری از ما بی کیفیت است (آن اثر عمیقی که باید در وجودمان بگذارد ، نگذاشته است) و همین سبب عدمِ اعتمادِ خدا به ما و تأخیر در امرِ ظهور شده است.
چرا که دین داری های ما گزینشی است و با فرماندهی هوای نفس می باشد.
سپس در توضیح «دین داری با فرماندهی هوای نفس» فرمودند: یعنی طاعت در مقابل اطاعت؛ طاعت به معنای انجام مناسک الهی است اما اطاعت یعنی ترجیح امر و فرمان خدا به امیال شخصیمان. شخصی که اهل اطاعت است اهل طاعت نیز می باشد اما شخصی که اهل طاعت باشد معلوم نیست که اهل اطاعت نیز باشد. ایشان به این نکته اشاره کردند که همه جور شهوت رانی وجود دارد.
( شهوت در شرابخواری، قمار و فساد و … یا شهوت در نماز و طاعات و … !!!!) برخی هستند به جای آنکه لباس دین را بر تن کنند، لباس خود را تنِ دین می کنند.
شهیدآوینی: « کارهایتان را برای خدا نکنید، برای خدا کارکنید».
یعنی مهم این است ببینید خدا چه می خواهد و آن کار را انجام دهید نه آنکه خودتان چه کاری را دوست دارید و آنرا به نیت رضای خدا انجام دهید.
ایشان در ادامه اشاره کردند «میزانِ کیفیتِ دینداریمان به میزان سختی ایست که در راه اجرای دین خدا مُتحمِّل می شویم». و هرکسی با تکلیفی که فهمیده است بازخواست می شود.در روایت آمده که در آخر الزمان حفظ دین مانند نگهداری زغال گداخته در دست است.
ما در راه دین داریمان چقدر متحمّل سختی می شویم؟
-استاد به سوال یکی از حضار در خصوص «چگونگی تشخیص تکلیفمان در هرلحظه» این گونه پاسخ دادند:
طبق روایات هرکسی ۴۰ روز اعمالش را برای خدا خالص کند چشمه های حکمت بر او جاری می شود( فهم آنچه نمی داند).
سپس ادامه دادند در بسیاری موارد تکلیفمان را می دانیم اما می رویم سراغ میل خودمان!
«عمل سوء»که در قرآن آمده یعنی کاری که انتظارش از فردی نمی رود، از او سر بزند یا کاری که انتظارش از شخصی می رفته ، به آن عمل نکند. ( البته که در پرهیز کردنها مشکلی نیست، مشکل عمده دینداران در عمل کردنها است).

ایشان ضمن یادآوری دلایل عدم ظهور (دینداری گزینشی و عدم اعتماد خدا به دینداری های ما)، فروع دین را شمردند (۱۰ فرمان الهی) و این نکته را فرمودند که چگونه امربه معروف و نهی از منکر( دوتا از مهم ترین واجبات الهی) را بنا بر میل شخصی ترک کردیم اما خود را دیندار حقیقی می دانیم و خواهان ظهور امام زمان هستیم؟؟(امامی که اگر بیاید و امری مخالف امیال نفسانی مان دهد، مقابلش می ایستیم و او را یاری نمی کنیم.امامی خوب است که مطابق امیالِ ما فرمان دهد)
آقای جباری در ادامه به علل عدم انجام فریضتین( امربه معروف و نهی از منکر) اشاره کرده و پاسخ هایی کوتاه دادند:

– دشمن در ذهنمان انحرافی ایجاد کرده که منکر=بی حجابی.(طبق فرموده رهبری، بی حجابی، اولویت دهم است و منکرات بزرگ تری وجود دارد که نهی از آن منکرات، اهمیت بیشتری دارند)
– سخت است_ رو دربایستی داری!
(چون سخت است در روایات اجرش از جهاد هم بالاتر است_از طرفی طبق فرموده رهبری اگر نهی از یک منکرِ گناهکار، ادامه یابد و نفر اول بگوید تاااا نفر دهم و دائما تکرار شود ، آیا آن فرد باز هم جرأت می کند به گناهش ادامه دهد؟)
– بلد نیستیم !
( طبق فرموده رهبری، مسئله امربه معروف و نهی از منکر مثل نماز است.یادگرفتنی است، بروید یاد بگیرید.)
– دینداری گزینشی_ کلاس قرآن و هیأت و انفاق راحتتر است، تفسیر به رأی میکنیم احکام و آیات را و توجیه میکنیم.(( طبق فرمایش امام باقر(ع): در آخر الزمان، مردم ریاکاری پیدا می شوند که دائما آیه قرآن و دعا می خوانند،اظهار مقدس مآبی می کنند، یک مردم تازه به دوران رسیده احمقی هم هستند.
تنها چیزی که این مقدس مآب ها به آن اعتنا ندارند، امر به معروف و نهی از منکر است. اینها تا مطمئن نشوند که امر به معروف و نهی از منکر کوچکترین ضرری به ایشان نمی زند، به آن تن نمی دهند. دائم دنبال این هستند که یک راه فراری برای امر به معروف و نهی از منکر پیدا کنند، یک عذری بتراشند که خوب، دیگر نمی شود، دیگر ممکن نیست. دنبال آن عبادت هایی هستند که نه به جان، نه به مال و نه به حیثیتشان ضرر می زند (مثل نماز و روزه) اما اگر وظیفه ای ضرری به جایی می زند، دیگر آن را قبول ندارند.
تا آنجا که می فرماید اگر نماز هم به کار یا حیثیت یا جانشان ضرر می زد، آن را رها می کردند: همان طور که عالیترین و شریفترین فریضه ها را رها کردند، نماز را هم رها می کردند.
آن عالیترین و شریفترین فریضه ها کدام است؟ «امر به معروف و نهی از منکر فریضه بزرگی است که سایر فرایض به وسیله آن بپا می شود.))
– عدم تفکیک حوزه احکام و اخلاق ( امر به معروف در حوزه احکام است نه اخلاق، اگر بلد نیستیم باید برویم یاد بگیریم)
 منتظر مسئولین هستیم( امربه معروف و نهی از منکر اول از همه یک تکلیف و یک واجب شخصی است بعد اجتماع و سایرین)
سخنان رهبری در این خصوص:
منتظر نباشید که دستگاه ها بیایند کاری کنند، بلکه خود مردم باید نهی از منکر کنند.
_چه وقت ممکن است آحاد یک ملت آمر به معروف و ناهی از منکر باشند؟
وقتی‏ که همه، به معنای واقعی در متن مسائل کشور حضور داشته باشند؛ همه کار داشته باشند به کارهای جامعه؛ همه اهتمام داشته باشند؛ همه آگاه باشند؛ همه معروف‏ شناس و منکرشناس باشند. این، به معنای یک نظارت عمومی است؛ یک حضور عمومی است؛ یک همکاری عمومی است؛ یک معرفت بالا در همه است.
_مهم ترین وظیفه چیست؟
باید خطر را بشناسیم. باید نقاطی را که خطر، از آن نقاط جامعه اسلامی را تهدید می‏ کند، درست بشناسیم. آن عبرتهای قضایای صدر اسلام را برای مردم و برای خودمان، باز کنیم. مهم‏ترین وظیفه‏ ای که در صراطِ امر به معروف و نهی از منکر وجود دارد، این است که نیروهای مؤمن و آمر به معروف و ناهی از منکر و آن‏هایی که در نظام اسلامی انگیزه دارند، باید در صحنه باشند. همه جا باید حضور داشته باشند. حزب‏ اللّهی بودن، یعنی آماده کار بودن برای انجام تکالیف الهی. این، یک ارزش است؛ یک ارزش انقلابی است.
– عدم تولّٰی و تبرّٰی واقعی ( محبت خداوند را در دلمان نداریم یا کم است)

در محرم میلیون ها نفر عزادار امام حسین ع هستند اما هیچ تریبونی به بیان هدف قیام امام اختصاص ندارد،حال آنکه پرچم قیام سید الشهدا(ع) امربه معروف و نهی از منکر است!!

در ادامه جلسه به بیان ضرورت عمل به فریضتین طبق روایات پرداختند:

⁩ضرورت های شخصی:
– سلامت جسم و روح ( مومن اگر در مقابل منکرات فریاد نزند، دچار انفعال و افسردگی می شود.)
– مثل آبی که بر سنگ اثر می کند
تکرار یک تذکر سبب می شود آن تذکر در خودمان نیز اثر کند طبق کلام امام علی ع: امر به معروف کن تا از اهل معروف شوی.
– اصلاح اخلاقیات
طبق فرموده امیر مؤمنان : از چیزی که می‌ترسی با آن مواجه شو، زیرا شدت حذر کردن، از آن چه از آن می ترسی، بزرگتر است.
– آگاه شدن از اشتباه خود
ما به بقیه تذکر می دهیم و دیگران به ما ، و این سبب می شود اعمالمان در این دنیا توسط دیگران مراقبه شود و حق الناسی به گردنمان نباشد.
– عمل به واجب دینی
اگر در گذشته تارک امربه معروف و نهی از منکر کردیم، از امروز انجام دهیم، خداوند «جبار» است، جبران می کند.
– امربه معروف امری عقلی است
همانطور که عده ای به آمر می گویند فضول ، آنها هم در کار آمر فضولی می کنند و همان ها که می گویند به عقاید هم احترام بگذاریم به عقیده آمر احترام نمی گذارند، و آنان که کار آمر را مخل آزادی می دانند اتفاقا آمر ضامن حفظ سلامت نظام اجتماعی می باشد.

-⁩ضرورتهای اجتماعی که بسیار مهم تر است :
امربه معروف و نهی از منکر ،ضامنِ حفظ سلامت نظام اجتماعی است.
– این همه کار فرهنگی انجام داده ایم اما تا زمانی که فضای جامعه( ظرف جامعه)، از آلودگی پاک نشود هرچه در آن ظرف( جامعه) بریزیم باز آلوده خواهد شد.
کلام امام علی ع: امربه معروف و نهی از منکر را ترک نکنید، زیرا در این صورت افراد نادرست برشما مسلط شده و هر چه دعا کنید مستجاب نمی شود.
راهکار مقابله با انحرافات جامعه امروزی در بیانات مقام معظم رهبری :
«شما می‏ توانید در مقابل قدرتهای متکی به زور قد برافرازید؛ مشروط به اینکه با همه‏ ی وجود، پای احکام نجات‏ بخش اسلام و تبعیت از احکام قرآنی بایستید و بی‏ هیچ رودربایستی و بی‏ هیچ ملاحظه از کسی، در این راه و صراط مستقیم حرکت کنید. آن‏ وقت است که خوب می‏ توانید ایستادگی کنید … برخی حتی با شعارهای شما هم دشمن اند. آن‏ها شعار امر به معروف و نهی از منکر را تمسخر می‏ کنند؛ شعار حزب‏اللهی‏ گری را تمسخر می‏ کنند و شما را متهم می‏ نمایند. اما حقیقت این است که همان امر به معروف و نهی از منکر و همان حرکت حزب‏اللهی و همان پایبندی به اصول است که می‏ تواند در مقابل انحرافها و خطاهای فاحش دنیای امروز بایستد. هیچ‏ چیز دیگر نمی‏ تواند. ملتها هم این را می‏ خواهند.»

در پایان جلسه هم بخشی از بیانات رهبری از کتاب « واجب فراموش شده» را عنوان کردند:point_down: و هشدار دادند اگر امربه معروف و نهی از منکر نکنیم ما هم ازین قاعده مستثنیٰ نخواهیم بود :

«…اینکه ما روی مسأله‌ی فساد و فحشا و مبارزه و نهی از منکر و این چیزها تکیه می‌کنیم، یک علّت عمده‌اش این است که جامعه را تخدیر می‌کند. همان مدینه‌ای که اوّلین پایگاه تشکیل حکومت اسلامی بود، بعد از اندک مدّتی به مرکز بهترین موسیقی‌دانان و آوازخوانان و معروف‌ترین رقّاصان تبدیل شد؛ تا جایی که وقتی در دربار شام می‌خواستند بهترین مغنّیان را خبر کنند، از مدینه آوازه خوان و نوازنده می‌آوردند!
این جسارت، پس از صد یا دویست سال بعد انجام نگرفت؛ بلکه در همان حول‌وحوش شهادت جگر گوشه‌ی فاطمه‌ی زهرا(س)و نور چشم پیامبر(ص) و حتی قبل از آن، در زمان معاویه اتّفاق افتاد! بنابراین، مدینه مرکز فساد و فحشا شد و آقازاده‌ها و بزرگ‌زاده‌ها و حتی بعضی از جوانان وابسته به بیت بنی هاشم نیز، دچار فساد و فحشا شدند! بزرگان حکومت فاسد هم می‌دانستند چه کار بکنند و انگشت روی چه چیزی بگذارند و چه چیزی را ترویج کنند. این بلیّه، مخصوص مدینه هم نبود؛ جاهای دیگر هم به این‌گونه فسادها مبتلا شدند….»

و اشاره کردند که در جلسات آتی به ادامه ضرورتهای اجتماعی امر به معروف و نهی از منکر و بیان راهکارها خواهیم پرداخت.

امکان ارسال نظر وجود ندارد!