جلسه ۳۲ ام راه بیداری / ۲۳ خرداد ۱۳۹۷
ماه رمضان فرصتی دست نیافتنی است که در شبهای قدر این ماه مقدرات یک سال شاید هم یک عمر افراد رقم میخورد/ این ماه عزیز متعلق به کیست؟/چرا با وجود ریاضاتی که در دین داری ها میکشیم اما باز در وجودمان تغییر چشم گیری حاصل نمی شود؟/ دینداری های گزینشی و بی کیفیت آفت دینداری مدعیان/ تولی و تبری هایمان هم گزینشی است/ آیا با وجود رسیدن نشانه های ظهور ، نباید فرج بزودی اتفاق بیفتد؟/ارتباط ترک امر به معروف و نهی از منکر با تاخیر در ظهور/ اهمیت امر به معروف و نهی از منکر در روایات و آیات/ انکار واجبات ما را به مرز کفر میرساند/ اولویت بندی معروفات و منکرات/ نحوه مقابله با منکرات مسئولین /
اهمیت ماه رمضان و در میان این ماه شبهای قدر بطور خاص بسیار مطرح است و ارزش اعمال نیکی که انجام می دهیم و پرهیزمان از محرمات در این ماه چندین برابر است. در اینجا دو پرسش مطرح می شود:
۱- با وجود تمامی اعمال نیکی که انجام میدهیم و بسیاری از پرهیزهایمان از محرمات در این ماه چرا دینداری هایمان آنقدری که ریاضت میکشیم در وجودمان اثر نمی گذارند؟
اگر با خودمان رو راست باشیم میبینیم اینهمه ثواب که در انجام واجبات(نماز، روزه، زکات، خمس) و ترک محرمات کسب کردیم، تغییر اساسی ای در وجودمان حاصل نکرده!!
حکایت دینداریمان حکایت کسی است که نیت سفر به مشهد کرده و به سمت کرج گازش را گرفته و هرچه سریعتر میرود، از مقصد دورتر می شود.
ماه رمضان را ماه «امام عصر عج» معرفی کردند ، به این معنا که در این ماه بیش از هرچیز باید توجهمان به امام زمان باشد( اعمالمان در شبهای قدر خدمت ایشان عرضه می شود) .
۲- این پرسش را مطرح کردند که چرا با وجود تمام توجهاتمان به ولی عصر عج و دعاهایمان برای فرج، و با وجود رخ دادن بسیاری از نشانه های ظهور( مُردن پادشاه عربستان به نام عبد الله، حمله عربستان به یمن، حرکت پرچم های سیاه از حلب به سمت دمشق و …) ایشان هنوز ظهور نکرده اند؟
اگر ریشه یابی کنیم خواهیم دانست، دین داری هایمان «بی کیفیت و گزینشی» است و بدرد نمی خورد.
وگرنه خود امام عصر و خداوند از ما بسیار منتظر تر هستند.
در طول تاریخ تمام امامان ما توسط مسلمانان ( کسانیکه امام زمانشان کنارشان بود)و حتی نزدیکانشان به شهادت رسیدند !! چه برسد به مایی که در عصر غیبت ( ندیدن امام زمانمان) به سر میبریم و دینداری هایمان ضعیف است.
لذا تا شرایط مهیا نشود و مردم آمادگی پذیرش ولی خدا را نداشته باشند، خداوند اعتماد نمیکند تا تنها حجت باقی مانده اش را میان مردم بفرستد( زیرا دوباره ما مسلمانان به بهانه ای مقابلش می ایستیم و شهیدش میکنیم).
ادعا میکنیم که خدا و ولی خدا را خیـــــــلی دوست داریم و فداییشان هستیم.
آنوقت خداوند ۱۰ فرمان داده ، ۱۰ واجب اصلی که فروع دین نامیده شدند: نماز، روزه و …، امر به معروف، نهی از منکر، تولّٰی و تبرّٰی) اما ما سه تا از آنها را کلا کنار گذاشته و حتی راجعبشان سخن نمیگوییم. زیرا باب میلمان نیس و راسته کارمان نیست، سختی دارد. آنوقت دم از فرج و امام زمان میزنیم!
تبرّیٰ ( دشمنی با دشمن خدا) هایمان هم « گزینشی» است، گناه و گناهکار را میبینیم اما با لبخند از کنارشان عبور میکنیم که مبادا از دین زده بشوند و شاید با لبخند ما جذب دین شوند !!( چقدر هم که در این سالها جذب به دین داشتیم. اگر خودمان جذب نشده باشیم خوب است_ اطرافیانمان را بنگریم خیلی هایشان پسرفت داشته اند!) و این در حالیست که امیر مومنان به نقل از پیامبر ص فرمودند: با گناهکار با چهره ای گرفته و در هم کشیده مواجه شوید.
(نمونه ای از تبرّٰی های گزینشی مان: ۹ ربیع الاول، مراسمات عید الزهرا! به اسم حضرت زهرا و به کام دل! هر گناهی را انجام میدهیم و خود را پیرو امام زمان میدانیم ! آیا امام زمان عج در چنین مجالسی اصلا می آیند!)
اهمیت امربه معروف و نهی از منکر در کلام معصومین علیهم السلام:
۱- پیامبر( ص): خداوند از مومن ضعیفی که دین ندارد نفرت دارد، عرضه شد : کیست یا رسول الله؟ فرمودند: مومنی که نهی از منکر نمی کند !!
۲- امام علی (ع) در حکمت ۳۷۴ نهج البلاغه : تمامی اعمال نیک و جهاد در راه خدا در مقابل امربه معروف و نهی از منکر همچون بخار دهانی در مقابل دریای پهناور است.
۳- امام حسین(ع) :بر هیچ چشم مومن به خدا روا نیست که ببیند خداوند نافرمانی می شود و پیش از آنکه شرایط را تغییر دهد، چشم فروبندد.
امام حسینی که هدف از قیامش را « امر به معروف و نهی از منکر» معرفی میکند و بهترین انسانها را با خود همراه میکند و خانواده اش تن به اسارت میدهند تا این پیام عظیم را برساند، اما چقدر از منبرهای ماه محرم به تبیین هدف قیام امام اختصاص می یابد؟! ( مخاطب پسند نیس، منبر کم جمعیت می شود و … با این توجیهات از پرداختن به حقیقت قیام امام حسین فرار میکنیم)
۴-حدیث تکان دهنده امام باقر (ع): «در آخر الزمان، مردم ریاکاری پیدا می شوند که دائما آیه قرآن و دعا می خوانند، اظهار مقدس مآبی می کنند، «حدثاء سفهاء» یک مردم تازه به دوران رسیده احمقی هم هستند.
تنها چیزی که این مقدس مآب ها به آن اعتنا ندارند، امر به معروف و نهی از منکر است.
اینها تا مطمئن نشوند که امر به معروف و نهی از منکر کوچکترین ضرری به ایشان نمی زند، به آن تن نمی دهند. دائم دنبال این هستند که یک راه فراری برای امر به معروف و نهی از منکر پیدا کنند، یک عذری بتراشند که خوب، دیگر نمی شود، دیگر ممکن نیست.
دنبال آن عبادتهایی هستند که نه به جان، نه به مال و نه به حیثیتشان ضرر می زند (مثل نماز و روزه) اما اگر وظیفه ای ضرری به جایی می زند، دیگر آن را قبول ندارند.
اگر نماز هم به کار یا حیثیت یا جانشان ضرر می زد، آن را رها می کردند، همان طور که عالیترین و شریفترین فریضه ها را رها کردند، نماز را هم رها می کردند.
آن عالیترین و شریفترین فریضه ها کدام است؟
امر به معروف و نهی از منکر فریضه بزرگی است که سایر فرایض به وسیله آن بپا می شود. باید امر به معروف و نهی از منکر باشد تا نمازی باشد، تا زکاتی باشد، تا حجی باشد، تا خمسی باشد، تا معاملاتی باشد، تا قانونی باشد، تا اخلاقی باشد.
«ان الامر بالمعروف و النهی عن المنکر سبیل الانبیاء» همانا امر به معروف و نهی از منکر راه همه پیامبران است «منهاج الصلحاء، بها تقام الفرائض و تامن المذاهب و تحل المکاسب و ترد المظالم و تعمر الارض» [شیوه همه صالحان است]،
واجبات خدا به این وسیله بپا داشته می شود، راهها به این وسیله امن می گردد، کسبها به این وسیله حلال و مظالم به این وسیله باز می گردد، زمین به این وسیله آباد می شود.»
فروع کافی ، جلد ۵ ، صفحه ۵۵٫
و …
حدیث امام باقر (ع)شرح حال دینداران داغ و مدعی ای ست که دینداریشان با «فرماندهی هوای نفس» است مانند ما که هر جای دین را خوشمان نیاید توجیه میکنیم و انجام نمی دهیم و هرجایی که مطابق میلمان باشد، عمل میکنیم.
جای اینکه لباس دین را به تن خود کنیم ، لباس خودمان را تن دین کرده و مجذوبِ دینِ ساختگی خودمان می شویم.
باید بدانیم انکار واجبات و ضروریات دین به فرموده قرآن آدم را در زمره کافران خواهد برد.( بیش از ۱۰۰ آیه قرآن گواه این موضوع است« الذین کذَّبوا بایاتنا …»)
اهمیت امر به معروف و نهی از منکر در آیات قرآن :
۱- آیه ۱۰۴_ آل عمران: وَلْتَکُنْ مِنْکُمْ أُمَّهٌ یَدْعُونَ إِلَى الْخَیْرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ ۚ وَأُولَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ.
طبق این آیه خداوند فرموده باااید امتی از میان شما باشند که امربه معروف و نهی از منکر انجام دهند.( فرمان داده و امر نموده- یعنی واجب است)
۲- آیه ۱۱۰_ آل عمران:کُنْتُمْ خَیْرَ أُمَّهٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ ۗ وَلَوْ آمَنَ أَهْلُ الْکِتَابِ لَکَانَ خَیْرًا لَهُمْ ۚ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَأَکْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ.
طبق این آیه : بهترین امتی که برای مردم بوجود آمده امتی است که امر به معروف و نهی از منکر می کند در حالیکه به خداوند مومن هستند.( از آنجا که برای تحقق ظهور باید مردم آماده شوند، امربه معروف و نهی از منکر مردم را برای پذیرش ولی خدا آماده میکند، لذا با انجام این دو مهم ظهور تحقق خواهد یافت.)
و آیه ۴۱ حج / آیه ۱۵۷ اعراف و بسیاری آیات دیگر.
با توجه به اهمیت امر به معروف و نهی از منکر و هدف قیام امام حسین ع که این دو فریضه بوده است، ما چقدر به واجب خودمان میپردازیم؟ تا کجا حاضریم برای امربه معروف و نهی از منکر هزینه مالی، آبرویی و جانی بدهیم؟!؟
اگر بلد هم نیستیم باید یاد بگیریم زیرا مقدمه واجب نیزواجب است و باید برویم یاد بگیریم و عذری از ما در آخرت پذیرفته نیست.
اگر ریشه یابی کنیم علت ترک امر به معروف و نهی از منکر را ، می بینیم ضعف ایمان است( ایمان : اعتماد به وعده های الهی_ پذیرش بی چون و چرای فرامین الهی بدون اندیشیدن به عاقبت آن).
وقتی در کلام معصومین آمده که فریضتین رزق کسی را تنگ نکرده یا اجلی را نزدیکتر نمیکند، پس باید به کلامشان ایمان داشته و به بهانه ترس از کم شدن روزیمان یا ترس جانی، از انجام این واجب الهی سر باز زنیم.
نکته مهم اینست که بی حجابی تنها موضوع نهی از منکر نیست( امر به معروف و نهی از منکر در تمامی عرصه ها باید باشد) و به فرموده رهبری«حجاب» اولویت ۱۰ ام هست نه به این معنی که اهمیت ندارد بلکه به این معنی که اهمیت ۹ مورد دیگر از حجاب بیشتر است، ولی به حجاب هم نباید بی تفاوت بود و باید تذکر بدهیم.( فقط بگوییم گناه هست و برویم_ در حکومت اسلامی همین حد کفایت میکند و کارمان آسان است_ مرحله عملی نهی از منکر به عهده حکومت است)
اولویت اول از نگاه ایشان : معروف و منکر مسئولین است.
(الناس علی دین ملوکهم)_ سرچشمه که درست شود، جامعه اصلاح خواهد شد.
و برای این مهم نیاز به افراد بیشتر و معتقدی( جمعیت متدین) است.( ولتکن منکم اُمَّه )، باید نهی از منکر های مسئولین بصورت گروهی و سازماندهی انجام گیرد تا موثرتر باشد.
البته که از نهی از منکرهای فردی هم نباید غافل شد، با هر نهی از منکر یکی از شیعیان امام زمان و بندگان خدا را از آتش یک قدم دور کرده ایم و این سبب خشنودی خدا و ولی خدا خواهد شد و بسیار ارزشمند است.
یکی از شبهاتی که وارد میکنند اینست که آیا موثر خواهد بود این تذکرات؟
در جواب باید گفت مگر امام حسین نمیدانست که خودش و آن ۷۲ تن از بهترینها کشته و خانواده شان به اسارت برده می شوند و حکومت بنی امیه هم براندازی نخواهد شد؟ پس چرا قیام کرد؟ شاید آن زمان اثر لحظه ای نگذاشت اما آیندگان تاثیر آنرا درک کردند.
هدف از امر به معروف و نهی از منکر بعد از انجام فعل واجبمان، اینست که بقیه در ایمانشان سُست نشوند و قبح گناه شکسته نشود، ولو که فرد گناهکار تحت تاثیر تذکر ما در آن لحظه قرار نگیرد.( آیت الله حق شناس: امربه معروف و نهی از منکر کنید بقیه اش با خداست )
حواسمان باشد ازآن دسته نباشیم که مدام دغدغه مند نقد میکنند اما در عمل هیچ قدمی برنمیدارند و تذکری نمیدهند که میشویم جز آن دسته که امام حسین (ع) درباره شان فرمود که دین لقلقه زبانشان است و وقت ابتلا که میشود دینداران اندک اند.(الناس عبید الدنیا و الدین لعق علی السنتهم …)