آیا صِرف به ستوه آمدن مردم از ظلم و یا به اوج رسیدن جور، برای تحقق فرج کافی است؟
انتظار عامیانه
انتظار عالمانه
انتظار عارفانه
یک تصور عامیانه از ظهور، آن است که فکر کنیم صِرف به ستوه آمدن مردم از ظلم و یا به اوج رسیدن جور، برای تحقق فرج کافی است؛ و دیگر نیازی به آمادگی مردم برای «پذیرش عدالت» نیست! در حالی که در میان مردمی که صرفا از ظلم خسته شدهاند، ولی تحمل عدالت را هم ندارند، تشکیل یک حکومت عادلانه اصلاً حکومت ماندگاری نخواهد بود.
زمانی که مردم برای خلافت، به امیرالمومنین اصرار میکردند، حضرت امتناع می ورزیدند. علت اساسی امتناع حضرت این بود که هرچند مردم از ظلم خسته شده بودند، اما خواهان عدالت هم نبودند. آنها اساساً نه عدالت و لوازم آن را درست میفهمیدند و نه میتوانستند آن را تحمل کنند. خیلی بین این دو فرق است.
(کتاب انتظار عامیانه عالمانه عارفانه، اثر علیرضا پناهیان)
ما مردم آماده نیستیم،
ما باید دینداری درست را بدانیم و عامل باشیم و عدالت را بفهمیم و بخواهیم.
امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف منتظر ما هستند برای تحقق چنین جامعه ای توسط ما.
تا خداوند اجازه ظهور بدهد…