الإمامُ الباقرُ علیه السلام :فأنکِروا بِقُلوبِکُم ، وَ الْفِظوا بِألسِنَتِکُم ، و صُکّوا بِها جِباهَهُم ، و لا تَخافوا فی اللّه ِ لَومَهَ لائمٍ ، فإنِ اتَّعَظوا و إلَى الحَقِّ رَجَعوا فلا سَبیلَ عَلَیهِم «إنَّما السَّبیلُ عَلَى الّذینَ یَظلِمونَ النّاسَ و یَبغونَ فی الأرضِ بِغَیرِ الحَقِّ اُولئکَ لَهُم عَذابٌ ألیمٌ »الشورى : ۴۲ .هُنالِکَ فجاهِدوهُم بِأبدانِکُم و أبغِضوهُم بِقُلوبِکُم، غَیرَ طالِبینَ سُلطانا، و لا باغینَ مالاً ، و لا مُرتَدِّینَ بِالظُّلمِ ظَفَرا ؛ حتّى یَفیؤوا إلى أمرِ اللّه ِ و یَمضوا عَلى طاعَتِهِ .
امام باقر علیه السلام :با دلهاى خود انکار کنید و با زبانهایتان اعتراض نمایید و آن را به پیشانیهایشان بکوبید و در راه خدا از سرزنش احدى نهراسید. اگر پند پذیرفتند و به راه حق بازگشتند، کارى به آنها نداشته باشید. کیفر و مجازات فقط براى کسانى است که به مردم ستم مى کنند و بناحق در روى زمین سرکشى مى کنند. اینان را عذابى دردآور است. در چنین حالتى با آنها عملاً جهاد کنید و در دلهایتان دشمنشان بدارید، بى آن که در صدد قدرت طلبى باشید و یا مالى را به ستم بگیرید و یا از غرور پیروزى، دست به ستمگرى بیالایید، تا آن که به فرمان خدا برگردند و راه طاعت او در پیش گیرند.
