عادت به گناه

آدمی که زیاد گناه کرد گناه برای او عادت می‌­شود، معتاد می­‌شود. دیگر راحت و خودکار دنبال گناه می­‌رود، دیگر لازم نیست فکر کند، عاقبت اندیشی کند، گناه برایش عادی شده است، مثل معتادها می­‌شود، شما هر چه به او بگویی این کار را نکن آن اعتیاد باعث می‌­شود که گوش ندهد، لذا امام حسن عسکری صلوات الله و سلامه علیه فرمودند: ترک عادت کالمُعجز است[۱]، این قدر سخت است. برای خیلی­‌ها گناه عادی شده است، بدون هیچ مشکلی انجام می‌­دهند و چون عادی شده است فکر عاقبتش را هم نمی­‌کنند، بنابراین اگر عملی مثل گناه تکرار پیدا کرد این کم کم عادی می­‌شود و دیگر آدم بدون زحمت انجام می­‌دهد، این هم جلوی آن ورود به صراط مستقیم را می­‌گیرد، آدم را می‌­کشد به طرف آنچه که عادت شده است، ولو مضرّ است.

این‌هایی که معتاد هستند چه کار می­‌کنند؟! دیگران را می­‌بینند به چه بلا و روزگاری افتاده‌­اند، می‌­بینند که گدایی می­‌کنند و بدبخت می­‌شوند باز هم دنبال آن می‌­روند، گناه نباید برای اشخاص عادت شود، اگر عادت بشود به این زودی­‌ها نمی­‌توانند توبه بکنند تا روحیه گناه در انسان متمکّن نشده است باید توبه کند و الّا به هیچ وجه نمی­‌تواند برگردد الّا موارد استثنائی.

درس اخلاق حضرت آیت الله خوشوقت اعلی الله مقامه

مدرسه علمیه صاحب الأمر عجل الله

مدیر سایتمشاهده نوشته ها

Avatar for مدیر سایت

شهید طهرانی مقدم

امکان ارسال نظر وجود ندارد!